Nikkel update

Ik ben nu ruim 2 jaar bezig met een nikkelarm dieet en mijn leven is helemaal veranderd. Ik heb geen klachten meer, slaap voor het eerst in mijn leven goed en voel me stukken fitter. Af en toe heb ik een nikkelaanval, dat wil zeggen dat ik klachten krijg na het eten van nikkelrijk eten. Al enige tijd ben ik benieuwd hoe het met mijn allergie gaat. Is mijn lichaam gezuiverd van de overtollige nikkel? En hoe allergisch ben ik eigenlijk?  Is mijn intolerantie dermate laag dat ik af en toe ook eens wat nikkelrijk voedsel kan eten? Ik weet dat ik chocola naar alle waarschijnlijkheid nooit meer mag eten, en dat vind ik niet zo’n ramp. Maar er zijn zoveel dingen die ik eigenlijk toch wel heel graag eens zou willen eten, al is het maar eenmaal per jaar, zoals een haring met uitjes, gegrilde garnalen, linzencurry en nog veel meer.  En heb ik misschien nog meer intoleranties? Voedselintoleranties komen namelijk vaak niet alleen. Dit zijn vragen waar ik geen antwoord op heb. Je kunt niet voelen hoe het staat gesteld met het nikkelgehalte in je lichaam. Helaas is het in Nederland ook niet mogelijk om dit te testen.

Over deze vragen sprak ik met mijn lieve schoonzus en zij vroeg me waarom ik me niet gewoon in Italië liet testen. Met een simpele test kan daar worden bepaald of ik inderdaad allergisch ben voor nikkel en in welke mate. In Italië zijn deze testen heel gewoon, waar ze al decennia ervaring hebben met nikkelallergie. Er zijn twee soorten testen. Eén is een gedigitaliseerde bioresonantietest waar je een metalen staafje in je hand houdt en pijnloos is. Dan is er nog de bloedtest, er wordt dan een buisje bloed afgenomen wat vervolgens wordt onderzocht op het nikkelgehalte in het bloed. Gezien de korte tijd die we hadden in Italië, het moest allemaal gebeuren tijdens een vakantie, besloot ik voor de eerste test te gaan. Al snel was een afspraak gemaakt met een arts die ondermeer gespecialiseerd is in (systemische) voedselintoleranties.

De uitslag was verrassend. Ik ben allergisch voor nikkel, dat was natuurlijk geen verrassing, dit wist ik al en had hier ook geen twijfel over. Het was wel verbluffend om te horen dat het nikkelgehalte in mijn bloed aan de hoge kant was. Zeker gezien het feit dat ik al twee jaar een nikkelarm dieet volg. De conclusie was dan ook dat ik een zware nikkelintolerantie heb en tijdelijk nog meer dingen moet schrappen in mijn dieet om het niveau naar beneden te krijgen.  Tja, terug naar de basis (diagnosedieet) hoeft nu ook weer niet, maar ik moet toch wat strenger zijn en de hoeveelheid producten met een middelhoog nikkelgehalte in mijn dieet wat verminderen.

Maar de test was nog niet afgelopen. Naast een nikkelallergie blijk ik ook een lactose-intolerantie te hebben.  Nu had ik op internet al vaker gelezen over de combinatie nikkel- en lactose-intolerantie, maar ik had toch gehoopt dat ik daar niet bij zou horen.  Helaas, het is nu eenmaal zo. Maar hoe nu verder? Het goede aan nikkelallergie is dat je onbeperkt zuivel mag eten, vanwege het lage nikkelgehalte in zuivel. Als dit nu ook wegvalt, wordt het wel erg moeilijk om klachtenvrij te blijven en gevarieerd te eten. Maar goed, met advies van de Italiaanse arts ging ik hiermee aan de slag en inmiddels zijn we een paar maanden verder. Het is weer een hele uitdaging en een flinke klus om elke dag gevarieerd en ook nog voldoende volwaardige producten te eten, zonder nikkel en lactose.  Op mijn site zul je vanaf nu ook vaker recepten tegenkomen die ook rekening houden met lactose-intolerantie.

Kind met nikkelintolerantie?

Vanaf het moment dat ik heb ontdekt dat ik SNAS heb, twijfel ik of ik mijn dochter (nu 10 jaar) ook moet laten testen. Ze vertoont al jaren symptomen die passen bij systemische nikkelallergie die ik herken uit mijn eigen jeugd. Maar is ze niet te jong om te testen? Een diagnosedieet vind ik te ingrijpend voor een kind en een nikkelarm dieet is op z’n zachtst gezegd niet handig voor een kind, puber of jongvolwassene, maar mijn kop in het zand steken heeft ook geen nut, daar gaan eventuele intoleranties niet mee weg. Een nikkelintolerantie heb je of je hebt het niet, daar wordt je mee geboren.Wanneer ze het wel blijkt te hebben, kunnen we er in ieder geval snel bij zijn en zo grotere en langdurige klachten vermijden.

De laatste tijd zijn haar klachten erger geworden en uitgebreid en mijn man en ik vonden het tijd om haar te laten testen. In plaats van een stresstest (door middel van het diagnosedieet), vonden wij een test van een uur minder ingrijpend en bovendien betrouwbaaar uitgevoerd door een arts die bekend is met het diagnostiseren van systemische nikkelallergie. Zogezegd zogedaan. En helaas werden onze vermoedens bevestigd. Onze dochter heeft ook SNAS én ook lactose-intolerantie.

Het is al moelijk genoeg om als volwassene uit te leggen aan anderen wat je allemaal niet mag eten, maar voor een kind is dat helemaal een uitdaging. Desalniettemin ben ik blij dat we de test hebben gedaan. Nu kan misschien worden voorkomen dat de nikkel zich hoog opstapelt in haar lichaam. En krijgt ze hopelijk ook niet de klachten waar ik jarenlang mee kampte,maar niet wist wat het was en er geen oplossing voor had.  Bovendien zijn er zoveel kinderen tegenwoordig die een intolerantie hebben, dat het bijna gemeengoed is geworden, op de nikkelallergie na.

En nu verder

Het menu thuis was al jaren redelijk aangepast aan mijn nikkelarme dieet, maar nu mijn dochter ook mee doet, is het nog meer nikkelarm geworden. Dit wil niet zeggen dat ik alleen nikkelarm kook, ik wil dat de rest van mijn gezin wel “gewone” nikkelrijke voedingsmiddelen binnenkrijgt. Het is niet nodig om je aan een streng dieet te houden terwijl je niet allergisch bent. Aan de andere kant is het ook niet zo dat ik elke dag twee verschillende maaltijden op tafel zet.

We beginnen nu onze draai te vinden met deze twee voedselintoleranties, hoewel het vooruitplannen  een belangrijk onderdeel blijft in ons dagelijks leven en we steeds nieuwe uitdagingen op ons pad vinden. We gaan vrolijk verder met de aanbevelingen van de arts en over een paar maanden maken we een nieuwe afspraak om middels een test te zien hoe onze lichamen reageren op het aangepaste dieet. Tot nog toe voel ik verschil, mijn nikkelaanvallen zijn minder frequent en minder heftig en ik ben benieuwd hoe de uitslag van de nikkeltest over een paar maanden zal zijn.